مهم‌ترین مسئله، آموزش علوم در مدارس با اهداف جدید است که باید دنبال شود و از آموزش‌های قدیمی و سنتی دست بردارند و تدریس را به نحوی پیش ببرند که فراگیران درگیر چالش‌های فکری با گروه همسالان شوند تا در دل این بحث‌ها، محتوای آموزشی انتقال پیدا کند. به این ترتیب می‌توان آموزش علوم پایه را از مرحله‌ی «یادگیری صرف واقعیت‌های علمی و حفظ فرمول‌ها» فراتر برود و با نگرش «پرورش و تقویت تفکر و خلاقیت و مهارت‌های شناختی» به سمت استفاده‌های استراتژیک و راهبردی علوم پایه پیش برود. بنابراین برای ساختن فردایی که ایرانیان در تولید علم در جهان پیشرفت‌های چشمگیر داشته باشند؛ باید: الف) در گام اول، پرورش معلمانی که خود از تفکر خالق و روحیه‌ی تحلیل‌گرانه بهره‌مند باشند تا بتوانند فراگیران را به سمت اهداف راهبردی آموزش سوق دهند. ب) اولویت دادن به پرورش خلاقیت در تمامی برنامه‌های کتب درسی. ج) توجه به روحیات انسانی و خلاق در علم آموزی و جهت گیری‌های علمی. د) پرورش روحیه‌ی پرسش‌گری در فراگیران تا فقط به دنبال پاسخ‌های از پیش آماده معلمان نباشند. ه) به کارگیری شیوه‌های متنوع در یادگیری تفکر علمی. و) تغییر کتاب‌های درسی و همسو کردن محتواهای آموزشی با آنچه که نیاز روز و اقتضای پرورش است.