گفت‌وگـوهایی صریـح پیــرامون نسبت انسانِ انقلاب اسلامی و دانشگاه در ایــران

دانشگاه به مثابه یک پدیده مرکب با دست بردن در هویت افراد، در حال تربیت نوع خاصی از انسان است؛ انسانی که جهت‌گیری‌ها، باورها و اندیشه‌های او با آنچه که ما آن را انسان تراز انقلاب اسلامی می‌دانیم فاصله زیادی دارد. این درحالی است که پس از انقلاب اسلامی، با خودآگاهی‌ نسبت به اثرات هویتی این نهاد مدرن، تلاش‌ها و اقداماتی صورت گرفت تا اثرات هویتی این نهاد مدرن خنثی و بلکه به سمت مطلوب جهت‌دهی شود. ولی آنچه که در نهایت، قابل مشاهده است این است که اکثریت خروجی‌های دانشگاه کماکان به همان آسیب‌های هویتی دچار می‌شوند. چه عوامل و مؤلفه‌هایی در دانشگاه در حال عمل است که هنوز شناسایی نشده‌اند یا با وجود شناسایی، قدرت بر تغییر آن‌ها نبوده است؟ چه موانعی بر سر تربیت چمران‌ها و فخری‌زاده‌ها در دانشگاه وجود دارد؟ در این میان نقش کارگزاران دانشگاه، اساتید و دانشجویان دغدغه‌مند چیست؟ در این پرونده که کاری مشترک از مرکز اندیشه‌ورزی و سیاست‌پژوهی پاد و مدرسه تفکر و نوآوری نگاه است، به دنبال پاسخ به این سؤالات هستیم.