با شهادت حسین بن علی(ع) و خاندان مطهرش توسط یزید، امویان شهرت ننگینی در جهان اسلام به دست آوردند و سرانجام در سال ۱۲۳ ه.ق سلطنت خود را در شرق از دست دادند، به آندلس گریختند و در سال ۱۲۶ ه.ق سلطنتشان در غرب را پایه گذاری کردند. این بار اما نه فقط شیوه حکومت داری آنها دنیامدارتر شده بود بلکه هویت اسلام ستیزانۀ آنان نیز بیش از پیش هویدا می­شد. آنها که از زمان پدرشان ابوسفیان مبتنی بر سه اصل طبیعت، قدرت و لذت مشغول طرح ریزی علیه اسلام بودند، تحولات ژرفی را در غرب مسیحی سبب شدند؛ پیدایش مسیحیت نوین، وقوع جنگ های صلیبی، رنسانس، نهضت اصلاح دینی جملگی در نسبتی با امویان هستند.