فلسفه اخلاق، دانشی است که به تحلیل و تفسیر بنیان‌های اخلاق می‌پردازد و اصلی‌ترین اصول و ارکان اخلاق را مورد بررسی قرار می‌دهد. مهم‌ترین پرسش‌های فلسفه اخلاق عبارت است از اینکه:

اولاً به لحاظ وجودشناختی، اخلاق چیست؟

ثانیاً به لحاظ معرفت شناختی، اخلاق چگونه قابل درک و شناسایی است؟ معیارهای ارزش گذاری اخلاق چیست و چگونه قابل تشخیص است؟

محورهای دیگری از فلسفه اخلاق همچون معناشناختی مفاهیم اخلاقی نیز قابل بحث است که در درجه دوم اهمیت قرار دارد.

پیرامون مسائل فلسفه اخلاق در میراث کلامی، عرفانی و فلسفی بحث مستقل و منسجمی تحت این عنوان، به چشم نمی‌خورد و عمدتاً مباحث پراکنده‌ای درخلال دیگر بحث‌ها مطرح شده است که البته حائز اهمیت است. از این رو ورود به این بحث می‌بایست با تدقیق و کنکاش در میراث علمی گذشته صورت پذیرد. همچنین اندیشمندان معاصر نیز این بحث را مستقلاً مطمح نظر و تأمل خود قرار داده و برخی از آنها، به نظریه‌پردازی در این عرصه موفق شدند.

نکته قابل توجه در نظریه‌پردازی در عرصه فلسفه اخلاق این است که رویکرد غالب در آنها، رویکرد فلسفی است و کمتر به وحی (کتاب و سنت) استناد شده است؛ کأنّ نظریه‌پردازان این عرصه، ورود به این بحث را شأن فلسفه تلقی کرده‌اند و نه وحی! از این رو در میان اندیشه‌های برجسته این عرصه و تحقیقات صورت گرفته، تحقیق جامعی که سعی کرده باشد نظریه فلسفه اخلاق از منظر وحی را با روش متقن فقاهتی کار کرده باشد سراغ نداریم.

مدرسه تفکر و نوآوری نگاه با همکاری مرکز تفقه علوم اسلامی و مرکز علوم نوین اسلامی (معنا) و موسسه معارف اهل‌بیت(ع) قصد دارد با برگزاری طرح «درسگفتارهای فلسفه اخلاق از منظر وحی»، یا رویکرد تطبیقی و جریان‌شناختی نسبت به میراث اندیشه امامیه در سه حوزه کلام، فلسفه و عرفان و همچنین مروری بر نظریه‌های معاصر فلسفه اخلاق، به تبیین دیدگاه مستنبط از وحی بپردازد و نشان دهد، کامل ترین تحلیل از بنیان‌های اخلاق را می‌توان از تأمل و تدقیق در معارف وحی به دست آورد. علاوه بر این، طرح رویکردهای فلسفه اخلاقی در اندیشه‌های غربی می‌تواند به مقایسه و تطبیق اندیشه‌ها کمک کند.