بخش دوم: تلاوت تکرار

سؤالی که در پست قبل مطرح شد، یک سؤال تستی نیست که از میان چهارگزینه، فقط بتوانیم یکی را تیک بزنیم و بگوییم پاسخ صحیح همین است و بس. هرکس با توجه به شناختی که از خود و تحلیلی که از گذشته، حال و آینده دارد، به این سؤال یک جواب خاص می­دهد. جالب اینجاست که هرکس با توجه به جوابی که می­دهد، بخشی از آینده را می­سازد.

ما هم در مدرسه نگاه می­خواهیم سهم خودمان را در ساخت آینده ایفا کنیم. در همین راستا ماموریت خود را در کمک به تکمیل‌سازی ساختارهای رسمی آموزشی تعریف کرده‌ایم و در این تکمیل سازی توجه ما به چشم‌اندازی است که انقلاب اسلامی و اسلام انقلابی برای انسان عصر خود ترسیم کرده است. ما فکر می­کنیم برای ایفای این نقش باید چند کار را انجام دهیم که مهمترین آن­ها، ارتقاء سطح بینش، دانش و مهارت­های عملی عموم جامعه نسبت به مسائل و موضوعات محیط پیرامونشان است. برای دستیابی به این مهم ابتدا باید کلیشه‌های ذهنی مردم و برخی از نخبگان را شکست تا دریچه‌ای نو به منظور دیدن وقایع جهان و سپس ارائه ایده­های بدیل برای رفع مسائل و چالش­ها ایجاد نمائیم.

حالا اگر کمی منصف باشیم خواهیم دریافت که این کلی‌گویی‌ها چقدر آشناست. گویی هر نهاد و ساختاری که عزم تلاش در زمینه‌ی تمدن­سازی دارد، در تعریف خود به همین کلیات بسنده می‌کند و مدرسه نگاه نیز یک «تلاوت تکرار» دیگر است. پس برای آنکه دامن از ورطه‌ی کلی‌گویی بیرون کشیم و تصویری شفاف و با جزئیات از «چیستی مدرسه نگاه» ارائه کنیم، باید با ما همراه شوید تا ابتدا به شما بگوییم مدرسه‌ی نگاه چه چیز نیست و یا چه چیز نمی‌خواهد باشد!